Θεωρώντας ότι ένας κύκλος παιδείας έκλεισε με το σημερινό μάθημα "ζητείται πρωθυπουργός" και ότι και ο τελευταίος άνθρωπος σε αυτή τη χώρα έχει καταλάβει την πλήρη ανικανότητα των πολιτικών, επανέρχομαι για να σας υποδείξω ένα πραγματικό πρόβλημα το οποίο είναι αξεπέραστο.
Η φαυλότητα, ο λαϊκισμός και ο δανεισμός πέραν των διατυμπανισμένων οικονομικών προβλημάτων που μας επέφεραν, συνέβαλαν αποφασιστικά και στο λανθασμένο επαγγελματικό προσανατολισμό μας.
Έχουμε πάνω από 200 τηλεοπτικά κανάλια, 1200 ραδιόφωνα και 5000 εφημερίδες. Χιλιάδες ανθρώπων είναι δημοσιογράφοι. Από "δίπλα", χιλιάδες διαφημιστές. Από "δίπλα" (εκατοντάδες!) χιλιάδες μικροέμποροι. Χιλιάδες ... Όλοι αυτοί εργάζοντο. Δεν ισχύει ότι οι Έλληνες δε δουλεύουν. Όλο αυτό το σύστημα όμως στηρίχτηκε στον "κύκλο" που έκαναν τα δανεικά. Και δε φταίνε οι ανυποψίαστοι πολίτες γι' αυτό. Δεν μπορώ να ακούω τη μπουρδολογία ότι δεν παράγαμε. Βεβαίως παράγαμε. Και η παροχή υπηρεσιών παραγωγή είναι. Το πρόβλημα είναι στη σύνθεση του προϊόντος που παράγαμε.
Οδυνηρότερο και από το πρόβλημα του χρέους είναι η αδυναμία προσαρμογής των ανθρώπων σε νέα παραγωγικά έργα. Πως θα γίνει ο δημοσιογράφος βιομηχανικός εργάτης; Ο έμπορος αγρότης; Ο διαφημιστής προγραμματιστής;
Συμπολίτες,
Τέτοιου είδους προσαρμογές απαιτούν γενιές! Τουλάχιστον 30 χρόνια. Δεν είμαστε σε κρίση. Η κρίση είναι ένα επεισοδιακό ή και περιοδικό φαινόμενο. Μπήκαμε σε μια νέα πραγματικότητα.
Δείτε τη λογική της επιχειρηματολογίας. Εγκαταλείψτε πια την πεποίθηση ότι κάποιος μπορεί να μας "σώσει".
Θα ακολουθήσει επί μακρώ το θέατρο του παραλόγου. Σας διαβεβαιώ ότι δεν υπάρχουν ούτε οι άνθρωποι ούτε τα συστήματα για να αποσοβήσουν τα πολύ χειρότερα.
Ας μη χάνουμε όμως τη ψυχραιμία μας. Μπορούμε να ζήσουμε και πολύ φτωχότερα. Αρκεί να φτιάξουμε ένα όραμα. Και να ζήσουμε ένα ουσιαστικό ταξίδι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου