Η παγκόσμια "κρίση" με λίγα (σκληρά) λόγια

Εδώ είμαι και πάλι.
Μου λείπει ο "κεφτές", ένας σχολιαστής που του "πείραξαν" το μπιφτέκι του και έφτιαξε και ένα blog, τον υπερφασισμό. Αλλά δε το συνέχισε και έχασα τη τζάμπα διαφήμιση.
Κεφτέ, περιμένω και νέα σχόλιά σου!
Αφορμή για το σημείωμά μου, αποτέλεσε ένα άρθρο στο Business Week αναφορικά για τον αν θα πρέπει να καταργηθεί ο κατώτατος μισθός στην Αμερική. Οι περισσότεροι τάσσονται υπέρ του όχι γιατί θεωρούν ότι δε θα βοηθήσει ιδιαίτερα την απασχόληση. Αυτή η θέση δείχνει και πόσο βαθιά είναι τα κατάλοιπα του κρατισμού στη χώρα του "υπαρκτού καπιταλισμού" αλλά και πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα!
Θα εκθέσω και πάλι τη θέση μου ότι αυτό που διαδραματίζει τον κύριο ρόλο στη διαμόρφωση μιας δίκαιας και  ευημερούσας κοινωνίας δεν είναι η κατανομή του εισοδήματος αλλά της κοινωνικής ισχύος (θυμίζω ότι ο χοντρός γραμματέας του υπουργείου που επέβαλλε τις ορέξεις του στην αριστούχο φιλολογίας στο Ελλαδιστάν και μετά πήδηξε και (από) το μπαλκόνι, δεν διέθετε χρήματα αλλά ισχύ. Αλήθεια τι έγινε αυτός ο Ελληνάρας του πολιτισμού;). Το εισόδημα, ο πλούτος, αποτελεί μόνο μια συνιστώσα της ισχύος.
Κάποια στιγμή οι πολιτικοί - κρατιστές έκαναν το λάθος να επιτρέψουν την παγκοσμιοποίηση. Και άνοιξε ο ασκός του Αιόλου: οι επιχειρηματίες και οι αγορές πήραν "το πάνω χέρι". Τώρα απλά δε ξέρουν πως να το "μαζέψουν".
Έτσι ενώ στην Αμερική εύκολα πάτασαν την οικονομική ισχύ π.χ. με αντιμονοπωλιακούς νόμους όπως του Σέρμαν που έσπασε το μονοπώλιο στην αλουμίνα, τώρα οι διεθνοποιημένες αγορές επιτρέπουν στους επιχειρηματίες τη μεταφορά των κεφαλαίων τους οπουδήποτε βρίσκουν πιο πρόσφορο έδαφος.
Παράλληλα ένας εκρηκτικά αυξημένος σε συμμετοχή (γιατί άνοιξαν οι "παράδεισοι του κομμουνισμού") πληθυσμός μειώνει την ποσότητα των φυσικών πόρων κατά κεφαλήν, ποσότητα που πριν την μοιράζονταν κυρίως οι "δυτικοί". Κάτι ο καλπασμός της τεχνολογίας που απαξιώνει συνεχώς τις δεξιότητες που απαιτεί μια θέση εργασίας, κάτι η απειλή της κλιματικής αλλαγής, το δημογραφικό και τα μαγαζάκια της πολιτικής είναι σε απόγνωση. Και πως να γκρεμίσουν τώρα το στήριγμά τους, το κράτος; Ούτε τολμούν, αλλά κυρίως δε ξέρουν.
Τα κωλόπαιδα της πολιτικής, που από την εφηβεία τους βρήκαν τον τρόπο να ζουν αλλά και να μας σώζουν, είναι σε άβολη κατάσταση. (Δεν είναι τα μόνα, χρόνια τώρα τα κωλόπαιδα εκμετάλλευσης της θρησκείας που γίνονται διάκοι κλπ ή μονάζουν αφήνοντας εμάς στην κόλαση, βλέπουν να χάνεται η πελατεία τους). Και τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα. Θα μπορέσουν να υπάρξουν ειρηνικές προσαρμογές ή θα ξεσπά παντού άλογη βία;
Στο Ελλαδιστάν τώρα, στη χώρα του Τσίπρα, του Δημαρά και της Παππαρήγα (και χιλιάδων άλλων, αλλά αυτοί κυρίως εκφράζουν το "διαφορετικό"). Για μια ακόμα φορά η τύχη βοηθά στην παράταση της ανούσιας ύπαρξής μας. (Να θυμίσω ότι και στο Ναυαρίνο δεν πάλευαν φιλέλληνες αλλά συμφέροντα κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τα οποία αν δεν υφίσταντο ο κόσμος θα στερείτο της λαμπρής παρουσίας μας). Οι παρακμιακοί παγκόσμιοι ηγέτες δε τολμούν να μας κόψουν το οξυγόνο γιατί δε ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί. Δεν τους "πιάνει" τίποτα και λένε "άσε τώρα". Το πολύ κακό είναι ότι εδώ μέσα πολλοί πιστεύουν ότι μπορούμε και να τους εκβιάσουμε! Προσωπικά, στη θέση τους, θα μας είχα "τελειώσει" προ καιρού. Ο κόσμος έχει πολύ σπουδαιότερα θέματα από το να ασχολείται με τους επίδοξους ξενοδόχους του Αιγαίου.
Κεφτέ, τι λες; Τα λέω καλά ή να σου βάλω Τσίπρα;
Κεφτέ, η ζωή δεν έχει αδιέξοδα. Η δημοκρατία μόνο τέτοια. Περιμένω την απάντησή σου στον υπερφασισμό.
Καλά μπάνια!