1981 και μαζί με τον «εκδημοκρατισμό» και το «σοσιαλισμό» ο Ανδρέας μας έφερε και την ΑΤΑ. Οι μισθωτοί πλέον θα προστατεύονταν από τον πληθωρισμό αφού μέσω αυτού του μηχανισμού στις αμοιβές τους θα επροστίθετο οι αυξήσεις του τιμαρίθμου (αν είχαμε μειώσεις θα αφαιρούντο; Αχ, αυτές οι ασυμμετρίες, μου θυμίζουν Μάρξ).
Υποθέστε ότι τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου «έπεφταν» στο μισό. Σαφώς θα είχαμε μια δραματική αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Αυτή θα επιδρούσε σε όλους τους τομείς της οικονομίας ανάλογα με τη συμβολή του πετρελαίου στον καθένα. Το επίπεδο των τιμών, ο τιμάριθμος θα ανέβαινε σημαντικά. Αλλά κανένα πρόβλημα στην εκπασοκισμένη Ελλάδα (και στον κόσμο δηλαδή, ο αμοραλισμός δεν είναι αποκλειστικό μας προνόμιο). Οι μισθωτοί και εργαζόμενοι θα επροστατεύοντο από την ΑΤΑ: αυτόματα η ποσοστιαία μεταβολή του τιμαρίθμου θα οδηγούσε σε αντίστοιχη αύξηση των αποδοχών τους διατηρώντας τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ μισθό τους σταθερό.
Όταν τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου μειώνονται, αυτό σημαίνει ότι το κατά κεφαλήν απόθεμα μειώνεται, ότι κατά μέσο όρο όλοι γινόμαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ «πτωχότεροι» (με τις υποθέσεις ότι οι τεχνολογίες δεν αλλάζουν ιδιαίτερα ώστε να υποκαταστήσουμε την παραγωγή ενέργειας μέσω άλλων τρόπων κλπ).
Πως εμείς στη χώρα θα καταφέρναμε να διατηρούμε την ίδια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγοραστική δύναμη για τους μισθωτούς ενώ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θα γινόμασταν κατά μέσο όρο πτωχότεροι; Για να μένουν κάποιοι στα ίδια επίπεδα σημαίνει ότι οι υπόλοιποι θα εγίνοντο πολύ πτωχότεροι. Ποιοί; Το κεφάλαιο; Μήπως τα κέρδη θα μειώνονταν για να «απορροφηθεί» η αύξηση των τιμών του πετρελαίου; Και ποιός σας είπε ότι αναλαμβάνεται επιχειρηματική δράση αν τα αναμενόμενα κέρδη είναι «μικρά»;
Η αύξηση των κόστους εργασίας θα έφερνε αύξηση του κόστους παραγωγής και θα είχαμε αλλεπάλληλες πληθωριστικές πιέσεις. Η επιλογή των ηγεσιών είναι «όχι πληθωρισμός» και θα προέβαιναν σε αύξηση των επιτοκίων. Ήτοι μείωση της ρευστότητας, της κατανάλωσης και αύξηση της ανεργίας.
Δε θα προχωρήσω στην ανάλυση. Και δε χρειάζεται μια αύξηση των τιμών του πετρελαίου και δη πολύ μεγάλη για να δειχτεί η ουτοπία της ΑΤΑ. Η ΑΤΑ και όλα τα «καλά» που προσέφεραν οι πολιτικοί τόσα χρόνια επιβίωσαν τη βοηθεία των δανεικών. Και έχει δίκιο ο Πάγκαλος που λέει ότι «μαζί τα φάγαμε».
Υπουργός οικονομικών τότε ήταν ο Δρετάκης, ακαδημαϊκός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ. Και είναι ένας από τους λόγους που η ΑΣΟΕΕ (νυν ΟΠΑ) πρέπει να «κλείσει». Και όλο το συνάφι των οικονομολόγων να εξοριστεί. Γιατί ενώ η οικονομική επιστήμη στερείται ικανών εργαλείων και θεωριών, οι υπηρέτες της δεν κάνουν χρήση καν αυτών των αφελών λογικών που προσφέρει. Και πολλοί εκ του αμοραλισμού τους.
Αν ο κύριος Παπανδρέου και οι λύσεις του δεν καταγραφούν ως μειάσματα στην Ιστορία, η τελευταία θα πρέπει να σταματήσει να αποτελεί επιστήμη.
Έχουμε μπει σε παγκόσμια κρίση η οποία ήταν αναπόφευκτη γιατί είναι συστημική. Η νεωτερική δημοκρατία έφτασε στο φυσικό αδίεξοδό της. Μαζί η πολιτική και η οικονομία. Η δημοκρατία πέθανε στην Ελλάδα (και στον κόσμο) την εποχή του Περικλέους. Την ανέστησαν για να κυβερνήσουν οι διαχειριστές της.
Αλλά εμείς έχουμε προτάσεις. Μόνο προτάσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου