Κυρίως ο ανεπτυγμένος κόσμος σήμερα είναι μια κοινωνία(;) απανθρώπων: κοντόφθαλμων αμοραλιστών αποσκοπούντων στη μεγιστοποίηση των βραχυπροθέσμων ατομικών συμφερόντων τους.
Θεωρούν δε όλοι ότι διαθέτουν τις δυνάμεις να αποσπούν μόνιμα ένα σχετικά μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» που παράγει μια κοινωνία (προσοχή στο σχετικά, ο καθένας κάνει μια εκτίμηση των προσόντων του και τοποθετείται εκεί που θα αρπάξει τα περισσότερα π.χ. ο εφοριακός έγινε εφοριακός γιατί γνωρίζει ότι εκεί τον «παίρνει», δεν πήγε να γίνει εφοπλιστής).
Ο πατριωτισμός, η θρησκεία, η οικογένεια, η φιλία διερράγησαν και ανασύρονται πια όταν καλούνται να εξυπηρετήσουν ατομικά συμφέροντα. Κάθε γελοίο τομάρι βουτάει και μια σημαία και τρέχει να διαδηλώσει το τίποτα που το βολεύει.
Παράλληλα όμως επιταχύνεται η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ό κόσμος ήδη έχει γίνει ιδιαίτερα πολύπλοκος. Ο μέσος απάνθρωπος δυσκολεύεται να ακολουθήσει και μέρα με τη μέρα εμφανίζεται το εφιαλτικό πρόσωπό του. Οι πράξεις του γίνονται όλο και πιο κυνικές, τα προσχήματα δε τηρούνται.
Έτσι π.χ. ό ταξιτζής γίνεται ωμός εκβιαστής και παραβάτης του νόμου. Ο αντιπρόσωπος του λαού και του νόμου δεν καταστέλλει ως εκ καθήκοντος όφειλε τη δράση του. Τα παιδιά πια παίζουν «κουκούλες και αστυνόμοι».
Θα ρωτήσετε «μα η τεχνολογία φταίει»; Ανταπαντώ: έχει άλλη επιλογή από το τιμόνι; Τι θα απογίνει; Αγρότης ή βιογενετιστής;
Η τεχνολογία όμως θα δώσει αποδοτικές απαντήσεις και στις βασικές ανάγκες. Ένα 97% του πληθυσμού θα σιτίζεται από ασφαλή μεταλλαγμένα, θα έχει βασικές υπηρεσίες στέγασης και υγείας. Δε θα καταλαβαίνει πως, αλλά θα επιβιώνει. Κάπως όπως τα κατοικίδια του σήμερα. Θα αποτελούν τα «απανθρωποειδή». Οι απάνθρωποι θα κατέχουν και θα αναπαράγουν τη γνώση, αυτάρεσκα, θεωρώντας εαυτούς αγαθούς αφού επιτρέπουν την ύπαρξη και στα υπόλοιπα ανθρωπόμορφα.
Θεωρώ ότι αυτή η διάκριση ήδη έχει αρχίσει να υφίσταται. Αλλά δε θα προχωρήσω στην υπόδειξή της.
Από αυτό το βήμα αποπειρώμαι να μη συνεχιστεί αυτή η εξέλιξη. Έχω επινοήσει τη πρόταση της Υπερδημοκρατίας. Δε γνωρίζω κάποια άλλη ανάλογη προσπάθεια. Ίσως υπάρχουν. Το μεγάλο πρόβλημα, για μένα που απεχθάνομαι τον απάνθρωπο, είναι το ότι δε γνωρίζω αν υφίσταται πλέον υπόστρωμα, ένας φλοιός ψυχής στον οποίο έχει παραμείνει ανθρωπιά.
Σκεφτείτε αλλιώς. Και διαδώστε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου