Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού. Ένας βαρύγδουπος τίτλος ανάλογος του μεγέθους της καταστροφής της χώρας που επέφεραν οι Πασοκιστανοί, γνήσιοι ή μη (ανάλογα με το αν ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ ή στις λοιπές δυνάμεις).
Πέθανε ο δημιουργός του, ο Πεπονής, και οι απίθανοι νεκρολόγησαν επί του «μεγάλου» έργου του. Κανάλια, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, όλοι οι νεκροθάφτες της πατρίδας.
Δημιούργησαν οι απίθανοι τον αδιάβλητο τρόπο εισαγωγής στο δημόσιο. Θα περίμενε κανείς από ένα σοσιαλιστικό σύστημα να προέβαινε στην επέκταση αυτού του θεσμού και στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί εκεί σύντροφοι επιτρέπετε να επικρατεί η μεροληψία; Πως αφήσατε τον κάθε επιχειρηματία να βάζει τους δικούς του «μέσα»; Αυτά τα παράλογα πράγματα ούτε στο Αμερικανιστάν δεν γίνονται, στη χώρα του υπαρκτού καπιταλισμού!
Η δημιουργία του ΑΣΕΠ καταδεικνύει για μια φορά ακόμα τον αμοραλισμό και των ακαδημαϊκών. Αδιαμαρτύρητα δέχτηκαν ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι αξιοκρατικά και η βαθμολόγηση των φοιτητών υπάρχει για να υπάρχει. Διαφορετικά, γιατί να μην επιλέγονταν για το δημόσιο όσοι είχαν τους μεγαλύτερους βαθμούς; Μια γελοιότητα παρόμοια της διαδικασίας ΑΣΕΠ αλλά που τουλάχιστον δεν ακυρώνει την αξιολόγηση των φοιτητών από τα πανεπιστήμια.
Ένας εργαζόμενος οποιοδήποτε οργανισμού, θα πρέπει πέραν των τυπικών προσόντων να ταιριάζει στην κουλτούρα του οργανισμού, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να έχει φιλοδοξίες και τη δημιουργική φαντασία για να συνεισφέρει στην επιβίωση και ανάπτυξη του οργανισμού. Τουλάχιστον. Εκτίμηση τέτοιων ιδιοτήτων γίνεται μόνο μέσα από προσωπική επαφή. Δεν πιστεύω οι πολυεθνικές να είναι τόσο αφελείς που να έχουν τμήματα επιλογής ανθρωπίνου δυναμικού για τα μάτια του κόσμου.
Το ΑΣΕΠ αδιαφορεί για όλα αυτά. Και πράγματι, γιατί να απαιτούνται όλα αυτά σε ένα δημόσιο υπάλληλο; Υπάρχει πρόβλημα ανταγωνισμού και επιβίωσης των δημοσίων οργανισμών;
Αλλά η ζωή δεν είπε την τελευταία της λέξη. Και ναι, υπάρχει πρόβλημα στον υπαρκτό καπιταλισμό. Στην υπαρκτή δημοκρατία. (Ο υπαρκτός σοσιαλισμός μας τελείωσε αφήνοντας πίσω του νεκρές χώρες, χωρίς ταυτότητα, χωρίς μέλλον).
Τι πρέπει να γίνεται αντί ΑΣΕΠ; Να έχουμε το ελάχιστο κράτος και ελεύθερη την αγορά εργασίας. Εκτιμώ ότι σε ελεύθερη αγορά εργασίας, ένας πρωτοδιοριζόμενος δημόσιος υπάλληλος δε θα αμείβετο με περισσότερα των 400 ευρώ. Σε αυτή την τιμή θα ήταν ίση η προσφορά με τη ζήτηση για το δημόσιο. Θα ρωτήσετε αν ζει κάποιος με αυτά τα χρήματα. Ζει. Ελεεινά. Αλλά και ανάλογα με αυτά που προσφέρει και τους κινδύνους που αναλαμβάνει (να εξαιρέσουμε τα σώματα ασφαλείας κλπ). Αν οι δημόσιοι υπάλληλοι έπαιρναν 400 ευρώ, οι ιδιωτικοί θα έπαιρναν 1000. Ας πήγαιναν στον ιδιωτικό τομέα... Και βέβαια μη ξεχνάτε ότι πιστεύω στην ισοκατανομή των πόρων (δες σχετικό άρθρο) που θα πρόσθεταν τουλάχιστον άλλα 400 ευρώ σε κάθε Έλληνα από την πρώτη ημέρα γεννήσεώς του. Εμείς δεν κάνουμε σοσιαλισμό με δανεικά. Ότι έχουμε, αυτά μοιράζουμε Πασοκιστανοί! Και αιτιολογημένα και χωρίς να προκαλούμε στρεβλώσεις.
Ποιος θα προστατεύει τους εργαζόμενους από τους εργοδότες. Η υπερδημοκρατία αυτόματα. Οι εργοδότες στην υπερδημοκρατία ψηφίζονται! Άντε που γεμίσαμε εργατολόγους και συνδικαλιστές, κηφήνες και παράσιτα που μας προστατεύουν. Ωραία κοινωνία φτιάξαμε!
Πολίτες, σκεφτείτε αλλοιώς. Και διαδώστε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου