Ο Άγιαξ ήταν η πρώτη ομάδα που έπαιξε ποδόσφαιρο ολοκλήρωσης (και όχι ολοκληρωτικό, ως ολοκληρωτικό μεταφράζεται το totalitarian). Ο Χάπελ (ο τότε προπονητής του) δημιούργησε ένα σύστημα υπό το οποίο κάθε παίκτης είχε πολυπρόσωπους ρόλους σε κάθε χώρο του γηπέδου. Το ποδόσφαιρο άλλαξε για πάντα.
Οι πολυτεχνειό-τικτοι αμοραλιστές επαγγελματίες πολιτικοί του σήμερα (Δαμανάκη, Παπουτσής & Σια) δε μπορούν να διανοηθούν τίποτα πέραν του κατεστημένου και της καριέρας των.
Αφού επέτρεψαν την αθρόα είσοδο 100άδων χιλιάδων λαθρομεταναστών που ταυτόχρονα ανέβασαν και το δείκτη εγκληματικότητας σε δυσθεώρητα ύψη,
Αφού ήταν απλοί θεατές εξελίξεων όπως της συγκέντρωσης στην Αθήνα, του χουλιγκανισμού, της μετάλλαξης του πανεπιστημιακού ασύλου, της μεγέθυνσης των ανισοτήτων, της ανεργίας κλπ.
Αφού καταχράστηκαν και χρησιμοποίησαν το κράτος προς ίδιον όφελος,
Αφού κατεξευτέλισαν κάθε θεσμό αξιοκρατίας και παιδείας,
(υπάρχουν άτομα που θεωρούν θεσμούς όπως ο ΑΣΕΠ αξιοκρατικούς. Γιατί δεν τον ασπάζεται και ο ιδιωτικός τομέας, οι πολυεθνικές για παράδειγμα, που επιθυμούν πράγματι να προσλάβουν τα καλύτερα στελέχη; Γιατί; Γιατί; Γιατί;)
Αφού ...
Αλλάξανε τα ονόματα των υπουργείων,
και επινόησαν μηχανισμούς όπως η ομάδα ΔΙΑΣ, μια ομάδα παιδιών που αποτελούν κινούμενους στόχους για σκοποβολή των κακοποιών
που κατ' αρχήν εξυπηρετεί δικούς τους επικοινωνιακούς σκοπούς: οι πολίτες βλέπουμε τους αστυνομικούς - στόχους, άρα κάποιοι αναβάθμισαν την προστασία μας.
Θυμάστε την Ελλάδα που δεν είχε καν ιδιωτικές υπηρεσίες προστασίας; Τα αυτοκίνητα, τα σπίτια που δεν είχαν συναγερμούς; Που ζούμε πια; Τι ψηφίζετε; Σας αρκεί να διαπιστώνετε ότι αυτό γίνεται και σε άλλες κοινωνίες; Είναι δυνατόν να θεωρείτε όλα αυτά σύμφυτα της εξέλιξης; Και αποτελεί αυτή η εξέλιξη πρόοδο;
Η ασφάλεια και η προστασία πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας. Να υπάρξει "αλληλοκάλυψη". Ποιος μένει δίπλα σου; Από πάνω σου; Στη γειτονιά; Μα γίνετε όλοι μας να δρούμε ανεξέλεγκτα και να περιμένουμε μερικούς αστυνομικούς να μας προστατεύσουν; Και από αυτούς ποιος θα μας προστατεύσει; Και γι αυτούς απαιτείται έλεγχος.
Μα πως θα γίνει αυτό;
Φταίει το σύστημα φίλε (it's the system stupid λένε οι Αγγλόφωνοι αλλά θα παρεξηγηθούμε)! Φίλε λοιπόν.
Φυσικά δε γίνεται να κτυπάμε τις πόρτες και να ρωτάμε: εσείς τι κάνετε εδώ; Πως τα φέρνετε βόλτα;
Αυτά στη "δημοκρατία". Στην Υπερδημοκρατία όμως;
Στην Υπερδημοκρατία αλληλοψηφιζόμαστε ΟΛΟΙ και "αλληλοκαλυπτόμαστε". Στην Υπερδημοκρατία η εξέλιξή μας εξαρτάται από τον γείτονα. Η σχέση μας δεν είναι προαιρετική αλλά προααπαιτούμενη! Μα αυτό δεν είναι συνοχή; Αυτό δεν είναι κοινωνία; Έχουμε τους Τούρκους απέναντί μας. Είναι δυνατόν να μην επικοινωνούμε; Αφού πρέπει να συνυπάρξουμε. Τι είδους λογική είναι αυτή που μας οδήγησε ο καθένας μας να είναι κλεισμένος στο καβούκι του και να τα λέμε "διαδικτυακά"; Ποιος μιλά σε ποιον; Ποιος είμαι εγώ;
Θα έχουμε όλοι σημεία αναφοράς πέντε αμοραλιστές ηγετίσκους και θα εκτονωνόμαστε βρίζοντάς τους μέχρι να πάμε την επόμενη φορά στην κάλπη για να υπακούσουμε στο "το μη χείρον βέλτιστον"; Έλεος. Έλεος. Και αν δεν υιοθετείται τις θέσεις μας, αναπτύξτε άλλες. Επιχειρηματολογήστε. Κινητοποιηθείτε. Και άμεσα. Χύνεται αίμα πια. Τα παιδιά της ΔΙΑΣ δεν έχασαν τη ζωή τους εξ αιτίας αποκλειστικά των εγκληματιών. Έχουμε ευθύνη ΟΛΟΙ μας. Μη νομίζεις ότι εσύ είσαι στο απυρόβλητο. Και αφού βλέπεις το αδιέξοδο με τη "δημοκρατία" τι περιμένεις;
Σκέψου σα Χάπελ.
Και διάδωσέ το!
καλημερα Ορέστη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω με τα περισσότερα απ όσα γράφεις, αλλά δεν πρέπει να υπαρχει κάποια οργάνωση, κάποιες βασικές αρχές , κάποιο καταστατικό λειτουργίας του ΄ κινήματος΄ , ΄συλλόγου΄ ή όπως θέλεις να πεις την Υπερδημοκρατία ?
μήπως να λειτουργεί με δημοψηφίσματα για τα σοβαρα θέματα και να εκλέγει κάποιους εκπροσώπους οι οποίοι να αλλάζουν ανά έτος?
ξαναεπικοινωνούμε,
φιλικα
πανος
Αγαπητέ φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία τα λεχθέντα σου. Κατάργηση του κοινοβουλευτισμού και τάση προς άμεση δημοκρατία.Μάλλον με ενίσχυση δημοψηφισματικών πρωτοβουλιών.
Οικονομία; Σε πρώτο στάδιο μάλλον φιλελεύθερη κι έπειτα ελεγχόμενη από το Κράτος, προς το σκοπό της εξάλειψης οικονομικών ανισοτήτων, χωρίς την επανάληψη του φαινομένου του κρατικού μονοπωλίου στην Ε.Σ.Σ.Δ.
Μερικές σκέψεις εκ του προχείρου.
Ιωσήφ Α. Νικολαίδης
Δικηγόρος LL.M.
Οικονομολόγος - Δημοσιογράφος
Τηλ: 6972 470806
Κατ' αρχήν, είναι θετικό που υπάρχουν ακόμα σκεπτόμενοι πολίτες σε αυτή τη χώρα. Τώρα, όσο αφορά το σύστημα που ονομάζεις "Υπερδημοκρατία", αν δε με απατά η μνήμη μου, κάτι παρόμοιο είχε εφαρμογή στην αρχαία Σπάρτη (όχι με τριάδες όμως, αλλά με δεκάδες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πράξη, το σύστημα δεν μπορεί να δώσει κάτι περισσότερο απ' ότι η σημερινή αστική δημοκρατία μας... Ίσως μάλιστα να είναι και λιγότερο δημοκρατικό, αφού η επιλογές στο επίπεδο της βάσης (κατώτερο επίπεδο) είναι πάντα οι ίδιες, με αποτέλεσμα το σύνολο της δομής να παραμένει σχετικά αμετάβλητο. Ενδεχομένως, για παράδειγμα, μεταξύ των Α Β και Γ να ψηφίζεται ο Β, αλλά αν η σύνθεση ήταν Α Β και Δ, να ψηφιζόταν ο Α. Επειδή η δομή είναι στη βάση της στεγανή και οι επιλογές γίνονται σχεδόν πάντα με τα ίδια κριτήρια (άσχετα με το ποια είναι τα κριτήρια αυτά), οι επικεφαλής κάθε τριάδας θα είναι σχεδόν πάντα οι ίδιοι.
Επιπλέον, το δικαίωμα του καθενός να εκφράζει ανοιχτά και ελεύθερα την άποψή του, σε αυτό το σύστημα καταργείται, αφού το δικαίωμα του να εκπέμπει κάποιος ένα μήνυμα, περιορίζει τους δέκτες του μηνύματος σε όσους βρίσκονται σε χαμηλότερο ιεραρχικό επίπεδο και μάλιστα χωρίς κανένας να έχει δικαίωμα να ανέλθει ιεραρχικά πάνω από το επίπεδο που βρίσκεται: π.χ. ένα πολίτης σε επίπεδο 10, δεν μπορεί να απευθυνθεί σε πολίτες του επιπέδου 9. Ακόμα και έτσι όμως, οι πολίτες του επιπέδου 10, ακόμα κι αν συμφωνούν με όσα λέει κάποιος, δεν μπορούν να τον ψηφίσουν, αν δεν είναι μεταξύ των "ψηφοφόρων" της ομάδας στην οποία έχει οριστεί ο πολίτης αυτός.
Αν το καλοσκεφτείς, αν είχε εφαρμογή η "Υπερδημοκρατία" που λες, το πιθανότερο είναι ότι οι μόνοι ακροατές σου θα ήταν τα άτομα του στενού οικογενειακού σου περιβάλλοντος (και φυσικά το ιστολόγιο αυτό δεν θα επιτρεπόταν να υπάρχει, ή δεν θα είχε νόημα να υπάρχει).
Η αστική μας δημοκρατία έχει αποτύχει, όχι επειδή δεν είναι δημοκρατία, αλλά επειδή οι μηχανισμοί που έχουν δημιουργηθεί (διάβαζε κόμματα), πρακτικά δεν επιτρέπουν σε άτομα που δεν ανήκουν σε αυτούς να θέσουν τον εαυτό τους στην κρίση των πολιτών-εκλογέων. Έτσι, όποιος έχει κάτι να προτείνει, είτε πρέπει να γίνει μέρος αυτών των μηχανισμών (άρα τελικά να αλλοτριωθεί, μέσα στο μηχανισμό), είτε να προτείνει ότι έχει να προτείνει χωρίς όμως να έχει πρακτικά τη δυνατότητα να το θέσει σε κάποιο είδος κρίσης-εκλογής. Και αυτή είναι ακριβώς η αδυναμία που έχει και το σύστημα που προτείνεις και εσύ. Η μόνη διαφορά, είναι στο ποιοί απαρτίζουν τη βάση, δηλαδή το χαμηλότερο επίπεδο.