ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΣΥΛΟ ή Υπερδημοκρατία και άσυλο

Το θέμα του ασύλου προσφέρει μια λαμπρή ευκαιρία να διευκρινήσουμε πλευρές τις υπερδημοκρατίας και τη φαυλότητα της έμμεσης δημοκρατίας.
ΙΔΕΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. Κανένας άνθρωπος δεν είναι κατώτερος άλλου, και καμιά ιδέα δεν είναι κατώτερη άλλης. Δεν αποτελεί επιστημονική προσέγγιση η αξιολογική κρίση. Απλά: δεν υπάρχει επιστημονικός τρόπος αξιολόγησης των ιδεών. Οι ιδέες υπόκεινται των "δαρβινικών" κανόνων επιβίωσης. Αν ο Χίτλερ είχε κερδίσει, τώρα  "ο Αγών μου" θα ήταν η "Αγία Γραφή μας".
Η a priori (εκ των προτέρων) καταδίκη των ιδεών και των φορέων τους (ακροδεξιών, δεξιών, αναρχικών, αριστερών, ρατσιστών ...) αποτελεί χυδαία ενέργεια χειραγώγησης.
Μετά βδελυγμίας παρακολουθούμε τους επαγγελματίες ιδεολόγους να αποκηρύττουν τους διάφορους "φασίστες" και τα ανθρωπάκια αντι-πολίτες να σπεύδουν να δηλώσουν ότι δεν είναι ακροδεξιοί ή ρατσιστές. Προσφάτως δηλώθηκε ότι όσοι δεν υποστήριζαν το άσυλο δεν ήσαν και Έλληνες. Επίσης κυκλοφορεί ιδιαίτερα στη χώρα μας η διάκριση προοδευτικών - συντηρητικών.
Απαιτείται ψυχραιμία και νηφαλιότητα ώστε να μην οδηγηθούμε αντιδραστικά απέναντι σε αυτές τις σιχαμερές συμπεριφορές των ερπετών - φορέων τους.
Το πανεπιστημιακό άσυλο υφίσταται θεωρητικά για την προστασία της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Θα επιτεθούμε σε αυτήν την πρόταση φιλοσοφικά γιατί, θεωρητικά και πάλι, η κατάχρηση του ασύλου είναι θέμα διαχείρισης και μπορεί να λυθεί. Θα υποστηρίξουμε ότι και οι "άγγελοι" να έμπαιναν στο άσυλο, αυτό πρέπει να καταργηθεί (και δεν θα έπρεπε να υπήρχε ποτέ). Και φυσικά δε θα κάνουμε καμιά επίκληση κανενός πνεύματος της αρχαιότητος. Είμαστε πολίτες και έχουμε την αυτοπεποίθηση του λόγου μας.
Ω Δημοκράτες, ποιές ιδέες χρήζουν προστασίας; Υπάρχουν ιδέες που δεν πρέπει να προστατεύονται; Αν, ναι, τότε τι θα πράξουμε αν οι φορείς τους καταφύγουν στο άσυλο;
Άρα, στην περίπτωση που κάποιες ιδέες δεν πρέπει να προστατεύονται δεν θα πρέπει να υπάρχει άσυλο γιατί θα βρούν προστασία!
Αν πρέπει να προστατεύονται όλες, τότε πια θα μιλάμε για ασυλία των ιδεών.
Τίθεται τότε το ερώτημα: η ασυλία των ιδεών έχει ανάγκη φυσικού χώρου προστασίας, του πανεπιστημίου ή άλλου; Αν όχι, και πάλι δεν χρειάζεται να υπάρχει άσυλο. Και δεν πρέπει να υπάρχει αφού τα κόστη του θα είναι μεγαλύτερα από τα ανύπαρκτα οφέλη του.
Αν υφίσταται ανάγκη φυσικού χώρου προστασίας των ιδεών, τότε ποιούς φορείς φυσικά θα στεγάσει; Τους διωκόμενους; Μα δεν υφίστανται γιατί έχουμε ασυλία των ιδεών. Όλους;, γιατί όλοι έχουμε ιδέες; Μα τότε το άσυλο πρέπει να είναι τεραστίων διαστάσεων: άσυλο πρέπει να είναι η χώρα μας! Που πράγματι θα είναι: γιατί έχουμε ασυλία των ιδεών.
Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει άσυλο.
Συμπολίτες μας,
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι εκ κατασκευής φαύλη και κατ' επίφαση δημοκρατία. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επαγγελματιών ιδεολόγων - πολιτικών και όσων διαπλέκονται μαζί των.
Στην υπερδημοκρατία οι ιδέες ιεραρχούνται από όλους μας δια ψήφου. ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΙΔΕΕΣ. Θα ακολουθήσουμε τις πιο ΔΗΜΟφιλείς. Κανένας επαγγελματίας δε θα μας πουλάει την βρωμερή πραγμάτεια του και δε θα μας κατηγοριοποιεί σε συντηρητικούς, φασίστες, ρατσιστές και όλα τα συναφή που εκστομίζουν.
Σκεφτείτε! Είναι ανάγκη πια!
Πολύ γρήγορα θα υφίσταται και το ιεραρχικό κοινωνικό δίκτυο για να υλοποιήσουμε την ιεραρχημένη διακίνηση ιδεών! Την υπερδημοκρατία στην πράξη!