Τελευταία έχει αναπτυχθεί το κίνημα του "δεν πληρώνω". Διαφωνούμε πλήρως με τις παραβατικές συμπεριφορές και τους "τσαμπουκάδες". Η αντιμετώπιση των αδικιών δείχνει και τη χαμηλή επιπέδου παιδεία μας.
Όταν οι νόμοι δε μας αρέσουν, συνεχίζουμε να τους υπακούμε και προσπαθούμε στα πλαίσιά των να τους αλλάξουμε. Αντιδρούμε, αλλά αντιδρούμε έξυπνα.
Βέβαια αυτά πάνε μαζί: αν είμασταν ένας "σοβαρός" λαός, θα είχαμε και "σοβαρούς" ηγέτες.
Έχει διαφανεί ότι είμαστε υπέρ ενός "ελάχιστου" κράτους. Και πάλι να τονιστεί ότι αυτή και ανάλογες θέσεις (περί ασύλου, μεταναστών κλπ) δεν έχουν σχέση με την υπερδημοκρατία. Η υπερδημοκρατία είναι πολίτευμα, πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούν να υφίστανται όλες οι απόψεις.
Αναφορικά με τον αν τα συγκεκριμένα τέλη διοδίων είναι "δίκαια" ή όχι δε μπορούμε να εκφραστούμε. Θα εκθέσουμε όμως τη γνώμη μας για τα οικονομικά τους.
Ακούσαμε τη βλακώδη άποψη ότι δεν πρέπει να υφίστανται διόδια γιατί το οδικό δίκτυο είναι δημόσιο αγαθό. Ρωτάμε: γιατί να συμμετέχει στο βάρος κατασκευής των δρόμων ένας που δε τους χρησιμοποιεί; Θα ανταπαντούσε κάποιος ότι έμμεσα τους χρησιμοποιεί: διακινούνται προϊόντα που καταναλώνει. Όντως. Αλλά τα διόδια επιμερίζονται ως κόστος στο προϊόν και το βάρος πληρωμής των είναι δυσανάλογα μικρό σχετικά με αυτού που άμεσα χρησιμοποιεί τους δρόμους.
Οι δρόμοι είναι ιδιωτικό αγαθό, την κατασκευή τους πρέπει να αναλαμβάνουν οι ιδιώτες γιατί ελαχιστοποιείται το κόστος κατασκευής και τον έλεγχο πρέπει να τον αναλάβει η ... υπερδημοκρατία.
Υφίσταται πάντα ο φόβος, δικαιολογημένα, ότι οι ιδιώτες θα βγάζουν υπερκέρδη. Την κατασκευή δρόμων μπορούν να αναλάβουν ελάχιστες εταιρείες και έτσι δεν έχουμε ικανό ανταγωνισμό που θα έδινε "αξιοπρεπείς" τιμές.
Η συνήθης πρακτική είναι να γίνονται μειοδοτικοί διαγωνισμοί, μια καλή ευκαιρία και για μίζες. Αλλά πέραν της διαφθοράς, η πρακτική είναι ατελέσφορος (καλύτερα αφελής, παιδική ή γελοία) μιας και οι λίγες εταιρείες συνεννοούνται και όντως αισχροκερδούν (δηλώνουν όλες υψηλές τιμές και μοιράζουν τα κέρδη, παίρνουν αλληλοδιαδόχως τα έργα κτλ.). Δεν πιάνονται!
Και δεν πιάνονται γιατί, και ας υποθέσουμε πάλι ότι μιλάμε για αγίους, πρώτον, οι διαχειριστές της εξουσίας και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν το κίνητρο να τους πιάσουν (οι αμοιβές των είναι σταθερές είτε κάνουν είτε δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους) και δεύτερον και το κυριότερον γιατί είναι ανίκανοι και στερούνται επαρκούς παιδείας.
Στην υπερδημοκρατία δεν θα επιτρέπουμε σε κάποιον να παίρνει δημόσια έργα τέτοιου ύψους αν δεν είναι μέσα στους 100 πιο "ψηφισμένους" πολίτες. Και για να είναι σ' αυτούς σημαίνει ότι μας "ανταμείβει καλά", ότι μας "λαδώνει" όλους και όχι τους δυο - τρεις κηφήνες της εξουσίας.
Επιπλέον ότι πληρώνει ικανοποιητικούς φόρους: στην υπερδημοκρατία το τι φόρους πληρώνει κάποιος είναι φανερό (διάβασε το σχετικό άρθρο), αλλά δεν κάνει καμιά άλλη δήλωση (γιατί να ξέρει το κράτος όλα αυτά που ζητά στις δηλώσεις μας;).
Είτε το να πάμε σε ελεγχόμενες ή μη αγορές, είτε το να προσπαθούμε να βρούμε λύσεις μέσα από την κατ' ευφημισμόν δημοκρατία ματαιοπονούμε. Απλά ρίχνουμε νερό στο μύλο των κηφήνων του ΠΑΣΟΚ & ΣΙΑ και του ευρύτερου ΠΑΣΟΚ & ΣΙΑ.
Σκεφτείτε αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου