Στο σημερινό άρθρο απαντάμε στο σχόλιο που θεωρεί ότι υφίσταται μια αντίφαση και καταλήγει (με μπλε γράμματα απόσπασμα του σχολίου):
Τελικά ποιο από τα δύο θέλεις; Την αντιπροσωπευτική δημοκρατία δηλαδή την αστική δημοκρατία ή κάποιο άλλο πολίτευμα; Κι αν θέλεις ή παλεύεις για κάποιο άλλο πολίτευμα, την υπερδημοκρατία όπως λες, η αστική δημοκρατία τι είναι, το μεταβατικό στάδιο;
Κατ' αρχήν ζητώ συγγνώμη αν γίνομαι δυσνόητος. Ένα πρόβλημα της έκθεσης ενός θέματος μέσα από το ιστολόγιο, είναι ότι χάνεται η διάρθρωση που θα είχε μέσα από ένα βιβλίο. Ποιος θα διάβαζε όμως ένα βιβλίο;
Τίθεται εδώ ένα εννοιολογικό, πολύ σοβαρό θέμα.
Πως θα ονομάζαμε το σύστημα δημοκρατίας που έχουμε σήμερα αν του προσθέταμε την ιεραρχία υποβάθρου και τον κανόνα μη ανατροπής της;
(Θυμίζω, η ιεραρχία υποβάθρου είναι η τριαδική ιεράρχηση - όπως του στρατού - όλων των πολιτών βάσει του αποτελέσματος διαδοχικών ψηφοφοριών και ο κανόνας που ζητούμε είναι να μην παραβιάζεται η ιεραρχία υποβάθρου από κανένα τυπικό σύστημα της κοινωνίας π.χ. δεν μπορεί να είσαι αρχηγός κόμματος αν μέσα στο κόμμα σου κάποιος είναι υψηλότερα από εσένα στην ιεραρχία υποβάθρου).
Επιπλέον θέσεις που έχουν ιδιαίτερη κοινωνική ισχύ δε θα μπορούν να κατέχονται από άτομα που δεν είναι ανήκουν σε ένα ελάχιστο επίπεδο στην ιεραρχία υποβάθρου.
Έτσι ο Χ πολίτης δε θα μπορεί να είναι παρουσαστής στην τηλεόραση αν δεν ψηφίζεται. Γιατί; Σήμερα αυτός εξαρτάται αποκλειστικά από την τηλεθέασή του. Αυτός όμως παράγει παιδεία. Δε μπορεί επειδή ένα μέρος των τηλεθεατών βρίσκει ενδιαφέρουσες τις εκπομπές του να αποφασίζει για την παιδεία των παιδιών μας.
Συνιστούν αυτές οι διαφορές το λόγο χρησιμοποίησης ενός άλλου όρου; Μπορούμε να μιλάμε για ένα άλλο πολίτευμα;
Προφανώς απάντησα ναι. Το ονόμασα υπερδημοκρατία γιατί είναι δημοκρατία στον υπερ-θετικό βαθμό (γραμματική). Είναι υπερ-επίπεδο σε μαθηματική ορολογία (hyperplane).
Και το ονόμασα έτσι όχι αβασάνιστα. Αυτές οι "μικρές" αλλαγές δίνουν το προβάδισμα στη ψήφο έναντι όλων των άλλων μέσων παραγωγής κοινωνικής ισχύος. Των αγορών, της επιχειρηματικότητας, της τηλεθέασης, κτλ.
Έχουμε αναφέρει ότι υφίσταται σχέση ανάμεσα στη μορφή (δομή) και λειτουργία ενός συστήματος (form and function in biology). Στη μορφή συναντάμε και το μέγεθος. Σε μια μικρή κοινωνία στην οποία θα υφίστατο άμεση δημοκρατία, θα ήταν άλογο να μιλάμε για υπερδημοκρατία. Σήμερα όμως υφίσταται η ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης. Στα μεγέθη των σημερινών κοινωνιών και με τα ήθη που καλλιεργούνται ποιος θα ακούσει ποιον και ποιος θα εμπιστευτεί ποιόν;
Τέλος, να τονίσω και πάλι: διατυπώνω πολλές φορές θέσεις όπως για την παιδεία, τους μετανάστες, τα παιδιά των 700 ευρώ κλπ. Αυτές είναι πολιτικές θέσεις που δεν αφορούν την υπερδημοκρατία. Τις εκθέτω απλά για να μεταφέρω και μια άλλη γνώμη πάνω στα τρέχοντα θέματα και να δείξω ότι δεν εξαντλούνται στις γνωστές λύσεις οι δυνατότητες.
Η κοινωνία είναι σε κίνδυνο. Μέχρι να το δείτε όλοι, θα κτυπώ το "καμπανάκι".
Η ιεραρχία υποβάθρου θα κάνει μια κοινωνία ασπόνδυλη να αποκτήσει συνοχή, σκελετό, ρώμη και σταθερή κατεύθυνση.
Θα τη βρείτε στην Υπερδημοκρατία!
Σκεφτείτε αλλιώς. Και διαδώστε το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου