Πως θα ξεπερνούσαμε την κρίση στην Υπερδημοκρατία;

Θα πράτταμε τα εξής:

- Θα ανακοινώναμε ένα πρόγραμμα που θα τηρούσαμε!

- Δε θα αναλαμβάναμε την εξουσία αν δεν αποδεχόταν το πρόγραμμα το 50%+ των πολιτών

- Φυσικά και δε θα μπαίναμε σε κανένα μνημόνιο.

- Θα καταβάλλαμε σε κάθε Έλληνα, από τον πλουσιώτερο έως τον άπορο, το 1/6 του ΑΕΠ - με σημερινά δεδομένα αυτό ανέρχεται στα 300 ευρώ τον μήνα - μια 4μελή οικογένεια θα εισέπραττε 1200 ευρώ μηνιαίως. Για πάντα.

- Θα καταργούσαμε τις απεργίες. Όχι όμως και τις διαδηλώσεις, αλλά οι διαδηλωτές θα έπρεπε να περνάνε με πράσινο στο φανάρι και να μην διαταράσσουν καμιά δραστηριότητα.

- Θα θεσμοθετούσαμε 6ωρη απασχόληση.

- Δε θα φορολογούσαμε τα κέρδη των επιχειρήσεων.

- Θα απελευθερώναμε πλήρως όλες τις αγορές. Και της εργασίας.

- Θα καταργούσαμε δώρα, αποζημιώσεις, εργοδοτικές εισφορές.

- Θα ιδιωτικοποιούσαμε όλες τις κρατικές επιχειρήσεις. Θα εκδίδαμε 11 εκατομμύρια μετοχές για κάθε επιχείρηση και θα δίναμε από μία σε κάθε πολίτη.

- Θα καταργούσαμε τις εισφορές των εργαζομένων στα ταμεία.

- Θα καταργούσαμε όλους τους υπάρχοντες φόρους. Θα είχαμε τον φόρο που περιγράφουμε στο αντίστοιχο έγγραφο "φορολόγηση στην υπερδημοκρατία", το φόρο φυσικών πόρων (3% επί της γης, ορυκτών, νερού κοκ, όχι κατοικιών, - αυτά θα χρηματοδοτούσαν τα 300 ευρώ το μήνα...) και "εργαλειακούς" φόρους (θα εξηγηθούν).

- Η εκπαίδευση θα ήταν δωρεάν και δια βίου για όλους. Μέχρι τα 16 πρωϊνή. Κατόπιν απογευματινή (2 τρίωρα εβδομαδιαίως δια βίου, από τα 16 εργασία, 6ωρη, και οι επιστήμονες θα "έβγαιναν" από τα εργαστήρια). Θα παρεχόταν από ιδιώτες που θα αμείβοντο από το κράτος.

- Η υγεία θα ήταν δωρεάν και θα προσφερόταν από ιδιωτικά νοσοκομεία που θα αμείβοντο από ιδιωτικές ασφάλειες. Τις τελευταίες θα τις πλήρωνε το κράτος. 

- Θα καταργούσαμε τις συντάξεις (εάν δε φτάνουν τα 300 ευρώ, θα έπρεπε να υπήρχε η ατομική πρόνοια).

- Θα τιτλοποιούσαμε την ακίνητη περιουσία του δημοσίου και θα την ισοκατανέμαμε στους πολίτες.

- Θα θεσμοθετούσαμε το τέλος αποκέντρωσης. Θα ξεκινούσε με 1 ευρώ ανά πολίτη ανά μήνα (11.000.000). Θα χωρίζαμε τη χώρα σε 100 ίσης έκτασης περιοχές και θα ισοκατανέμαμε στους κατοίκους κάθε περιοχής το 1/100 του συνολικού τέλους (110.000). Σταδιακά θα ανεβάζαμε το τέλος έτσι ώστε σε 50 χρόνια να πετυχαίναμε την ισοκατανομή του πληθυσμού σε 100 περιοχές (την αποκέντρωση που έλεγε ο Παπανδρέου 1 σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ).

- Θα παίρναμε 10άδες μέτρα για την αλλαγή της ποιότητας ζωής, όπως αν δεν έχεις πάρκινγκ δε μπορεί να αγοράσεις αυτοκίνητο! Η θα ελέγχαμε την κυκλοφορία ώστε να μην υπάρχει ΠΟΤΕ συμφόρηση (θα γράψουμε για αυτά).

- Θα θεσμοθετούσαμε να μην εισέρχεται κανένας στο δημόσιο τομέα και σε πολιτικό αξίωμα κάτω από τα 50 του (πλην αστυνομίας, στρατού κλπ ευνόητα).

- 3 χρόνια άδεια στις νέες μητέρες και αμοιβή για αυτά τα τρία χρόνια 4πλάσια του  εγγυημένου εισοδήματος (300Χ4 ανά μήνα).

- Θα επαναφέραμε το στρατό στα δύο χρόνια και θα υπηρετούσαν και οι γυναίκες. Ο δεύτερος χρόνος θα αποτελούσε τους πόρους έρευνας που απαιτούνται στη χώρα για να παραχθεί καινοτομία (αυτό δε θα το εξηγήσουμε!).

Αν και όλα τα παραπάνω μας φαίνονται φυσικά λόγω της παιδείας μας, μπορεί να αιφνιδιάζουν και να έρχονται σε αντίθεση με στερεότυπα. Σχολιάστε τα και θα απαντήσουμε.

Και αν κάποιος αμφιβάλλει για τα φορολογικά έσοδα, πως θα πληρώνουμε τα δωρεάν χωρίς φόρο στις επιχειρήσεις και ΦΠΑ, τον παραπέμπουμε στο πως φορολογούμε στην υπερδημοκρατία. Στην υπερδημοκρατία τα φορολογικά έσοδα είναι βέβαια.

Όσα αναφέρθησαν θα τα στηρίξουμε με επιχειρήματα ένα - ένα. Ας μη κριθούμε όμως ανά μέτρο, αλλά από το σύνολό τους. Και ότι σας φαίνεται περίεργο ή αντιφατικό τώρα, θα το κατανοήσετε με τον καιρό παρακολουθώντας το blog.

Σκεφτείτε. Πρέπει να αλλάξουμε. Πραγματικά. Όχι αλά ΠΑΣΟΚ!