Η Υπερδημοκρατία δεν καταργεί την αστική δημοκρατία και τα κόμματα αλλά τα ελέγχει αποτελεσματικά

Από σχόλια διαπιστώνουμε τους ενδοιασμούς υιοθέτησης της Υπερδημοκρατίας. Κρίνουμε σκόπιμο, και θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί, να κάνουμε ορισμένες διευκρινήσεις.
Κατ' αρχήν ισχύει 100% ο τίτλος του άρθρου.
Αυτός θα μπορούσε να ήταν επίσης:
Η Υπερδημοκρατία δεν καταργεί την εκκλησία αλλά την ελέγχει αποτελεσματικά.
Η Υπερδημοκρατία δεν καταργεί την ιδιωτική επιχείρηση αλλά ...
Δεν καταργεί τον συνδικαλισμό αλλά ...
... τους συλλόγους ...
Κοκ. Δεν καταργεί τίποτα.
Ένα μοντέλο (μια απόδειξη, μια λύση) τόσο καλύτερο είναι όσο φτάνει στα ίδια αποτελέσματα με λιγότερες υποθέσεις. Είναι μια επιστημονική αρχή.
Επιπλέον η λειτουργία ενός συστήματος δεν είναι ανεξάρτητη από τη δομή του και αυτό αφορά όλα τα συστήματα, στη φυσική, στη βιολογία, στην κοινωνιολογία κλπ. Στην ιατρική για παράδειγμα, η φυσιολογία δεν είναι ανεξάρτητη από την ανατομία.
Πιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα; Μια δίκαιη κοινωνία με εξουσία που συγκροτείται από τους πολίτες, εκλέγεται ελεύθερα από τους πολίτες και υφίσταται για τους πολίτες. Εχέγγυο της καλής λειτουργίας του μηχανισμού ελέγχου της εξουσίας είναι ο διαχωρισμός της σε τρείς επί μέρους ανεξάρτητες εξουσίες: την νομοθετική, την εκτελεστική και την δικαστική. Είναι το πολίτευμά μας, η προεδρευομένη (αντιπροσωπευτική) δημοκρατία.
Μια δίκαιη κοινωνία παράγεται ακόμα πιο εύκολα από το θρησκευτικό μας μοντέλο που περικλείεται σε δυο λέξεις: αγαπάτε αλλήλους. Γιατί δεν αρκεστήκαμε σ' αυτό και δημιουργήσαμε τόσο περίπλοκους μηχανισμούς νόμων, κράτους, δικαστηρίων κτλ.;
Απλά γιατί οι υποθέσεις του θρησκευτικού μοντέλου είναι ιδιαίτερα αυστηρές. Τα άτομα ούτε αγαθά είναι, ούτε ανιδιοτελή, ούτε μεγαλόθυμα κτλ.
Τα άτομα προσπαθούν να επιβιώσουν. Και το ρήμα δεν αποδίδει σωστά αυτή την τάση. Δεν "προσπαθούν" απλά τα εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Αυτή η "προσπάθεια" διαχέεται πρός όλες τις διαστάσεις: τη βιολογική, να έχουν όσους περισσότερους απογόνους μπορούν, την υλική, να κατέχουν όσα περισσότερα υλικά αγαθά γίνεται, την πνευματική, να επηρεάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο συνανθρώπους των κοκ. Είναι μια ακόρεστη τάση, μια θέληση για δύναμη (Νίτσε), μια εκ φύσεως απληστία.
Μα αυτό είναι ένα τέρας, είμαι εγώ έτσι; Θα αναρωτηθείτε. Έτσι είναι το μωρό. Που σιγά - σιγά αρχίζει να "μαθαίνει" αλληλοεπιδρώντας με το περιβάλλον του. Και δεν γίνεται "καλό". Απλά μαθαίνει να ισορροπεί τις ορμές του, τα ένστικτά του, τα θέλω του με τις αντιδράσεις που προκαλούν. Και βέβαια υπάρχουν πολυπλοκότεροι μηχανισμοί που δημιουργούν τον "καλό" άνθρωπο.
Ποιά είναι η υπόθεση της δημοκρατίας; Μια πολύ λιγότερο αυστηρή από αυτή της θρησκείας: τα άτομα δεν είναι διεφθαρμένα. Ας το απλουστεύσουμε με τη διατύπωση: η θρησκεία προϋποθέτει το να κάνεις το καλό, το κράτος δικαίου το να μην κάνεις κακό.
Η δημοκρατία μας καταρρέει γιατί όλοι μας λίγο - πολύ γίναμε διεφθαρμένοι (πόσοι δεν έχουν ζητήσει μια καλύτερη μεταχείριση στο στρατό για το παιδί τους για παράδειγμα).
Με βοηθό την τεχνολογία (αλλά όχι εξ αιτίας της) η θρησκευτική μας πίστη υποχώρησε και η ηθική μας αμβλύνθηκε. Δε θα προχωρήσουμε τώρα στο γιατί. Αρκούμαστε στη κοινή μας παρατήρηση. Θα πούμε μόνο ότι αλλάξανε οι λειτουργίες γιατί αλλάξανε οι δομές.
Η Υπερδημοκρατία δεν κάνει καμιά υπόθεση περί του "αδιάφθορου".  Με το μοντέλο αυτό, που σημειώνουμε εκ νέου ότι δεν καταργεί τίποτα, δώσαμε τη λύση στο πρόβλημα του πως ο καθένας προσπαθώντας να πετύχει τους ατομικούς του στόχους, θα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο (και προσοχή να μην ερμηνευτεί ως η "αόρατος χειρ" του Άνταμ Σμιθ, αυτή αναφέρεται στην κατατομή οικονομικών αντικειμένων ενώ εμείς στην κατανομή κοινωνικής ισχύος).
Αναλογισθείτε τώρα ότι ανήκαμε στο 1/5 του πληθυσμού της γης που κατανάλωνε τα 4/5 των παγκοσμίων πόρων και ότι προστίθονται άλλα 3 δισεκατομμύρια ανθρώπων στο "μοίρασμα" και σιγά σιγά όλοι και απαντήστε αν η "κρίση" θα έχει τελειωμό.
Κατόπιν σκεφτείτε αν μπορούμε να προχωρήσουμε με τη δημοκρατία μας, χωρίς τον έλεγχο της ιεραρχία υποβάθρου (δες τα αρχικά άρθρα). Θα "φάμε" ο ένας τον άλλο!
Σκεφτείτε αλλιώς. Και διαδώστε το.